Friday, March 14, 2014

အာစရိယမွ အာစရိယပူဇာ


အာစရိယမွ အာစရိယပူဇာ


တေပါင္းလျပည့္ သဲပုံေစတီပြဲႏွင့္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ (၇၇) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ ဝိဇာတ မဂၤလာပြဲေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဆရာေတာ္ႀကီး က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ဆထက္မက သာသနာျပဳႏုိင္ပါေစ...။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားႏွင့္ တပည့္မ်ားလည္း က်န္းမာ ခ်မ္းသာႏုိင္ၾကပါေစ...။ ထုိ႔အျပင္ ဤေနရာမွ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ေရွးဦးပဏာမ အေနျဖင့္ မဂၤလာ နံနက္ခင္းမွာ လက္ဆယ္ျဖာ ထိပ္မွာမုိး၍ ရွိခုိး ဂါရဝျပဳလုိက္ပါတယ္။

ဤကဲ့သုိ႔ ဂါရဝျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားက the voice of Samgha မဂၢဇင္းမွာ
ေရးသားခဲ့ဖူးေသာ "အာစရိယမွ အာစရိယပူဇာသုိ႔" ဆုိသည့္ ေဆာင္းပါးေလးျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ထပ္မံ ပူေဇာ္လုိက္ပါတယ္။

Thursday, March 13, 2014

A Long The Cycle of Samsara

 
 

A Long The Cycle of  Samsara

 
At the beginning life is started a Journey, 
 Searching for something, 
 We cannot definitely know what is it, 
Just found out that,  
In a day, we've had something, 
But we've never satisfy, 
Going through just another way, 
Getting again something, 
If possibly satisfied, 
Never ever satisfied oneself, 
we discover again just about now, 
But come to old age, 
the result out of solution, 
Try to still happen one after another, 
Finally we've to go around the cycle of rebirth again.
 
 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 
 

မွ တျခားမရွိ


မွ တျခားမရွိ


ပုံရိပ္ခ်ယ္တဲ့ ေကာင္းကင္မွာ...

အေတာင္ပံခတ္လုိ႔ ပ်ံသန္းေနရင္း...

ဘဝအေပၚ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့...

၁၀၉ ၁၁၀ ေလဟာနယ္...

သဘာဝ အေပၚယံမွာ..

ပညတ္ေတြ သက္ေရာက္မႈေတြနဲ႔...

အေကာင္း အဆုိးေတြ ေဝဖန္သုံးသပ္ရင္း...

ၿပဳိက်လာတဲ့ ညေန ဆည္းဆာမွာ...

တသသ ျဖာက်လာတဲ့ အေတြးပုံရိပ္ေတြဟာ...

ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ရုိက္ခတ္...

အေမွာင္ခြင္းေသာ ညရဲ႕ လမင္း

Photo: ေဝဒနာ ကႀကိဳးဆင္းေနတဲ့ ညေနခင္းမွာ...

ဘဝငွက္ေတြ အိပ္တန္းပ်ံေနပါရဲ႕...

တစ္ကုိယ္လုံး ေခၽြးစက္ေတြနဲ႔...

ကမ္းမျမင္ လမ္္းမျမင္တဲ့ မုန္တုိင္းေတြထဲ...

ဆာေလာင္မႈ လႈိင္းခတ္သံေတြ တဝုန္းဝုန္း ရုန္းထြက္...

ဒီ အတတ္ အက် မၿငိမ္တဲ့ ေလာကအလယ္မွာ...

ပြင့္လာတဲ့ ပန္းတုိင္းကုိ နမ္းရႈိက္..

ေဝးလြန္းတဲ့ ခရီးကုိ သြားခဲ့ၿပီး...

ကံၾကမၼာ ေမာင္းခ်လုိက္တဲ့...

တေဘာင္ေတြ ဘဝကုိ ႏွိပ္ခတ္...

အိပ္မက္ဆုိးေတြ ႏုိးၾကားလာတဲ့ ညသံေခါင္ယံမွာ...

ရုတ္တရက္ ထထုိင္ရင္း...

ေမာပန္းမႈေတြ အန္ခ်ခဲ့...

စာနာတတ္တဲ့ ၾကယ္ကေလးေတြက...

မ်က္ေတာင္ေတြ ခတ္...

ကရုဏာသက္ေနတဲ့ လမင္း..

ညရဲ႕ အေမွာင္ကုိ ခြင္းေနဆဲ...။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa2.com
 

အေမွာင္ခြင္းေသာ ညရဲ႕ လမင္း

 
ေဝဒနာ ကႀကိဳးဆင္းေနတဲ့ ညေနခင္းမွာ... 
 
ဘဝငွက္ေတြ အိပ္တန္းပ်ံေနပါရဲ႕... 
 
တစ္ကုိယ္လုံး ေခၽြးစက္ေတြနဲ႔... 
 
ကမ္းမျမင္ လမ္္းမျမင္တဲ့ မုန္တုိင္းေတြထဲ... 
 
ဆာေလာင္မႈ လႈိင္းခတ္သံေတြ တဝုန္းဝုန္း ရုန္းထြက္... 
 
ဒီ အတတ္ အက် မၿငိမ္တဲ့ ေလာကအလယ္မွာ... 
 
ပြင့္လာတဲ့ ပန္းတုိင္းကုိ နမ္းရႈိက္.. 
 
ေဝးလြန္းတဲ့ ခရီးကုိ သြားခဲ့ၿပီး...

Change from love to lovingkindness

Photo: Love can suffer as a wind,

We cannot see the air pollution of love.

We can feel at all.

But we cannot pass any attachment of love.

We ignore our destination.

Though we loss happy and healthy.

finally we have to suffer love sick.

Loving kindness herein is a measureless love.

And loving kindness cannot suffer as pure water.

We can see purification of loving kindness.

We can devote at all.

But we can pass over any attachment of love.

We cannot ignore our destination.

Though we cannot loss happy and healthy,

sound sleep by night, nice foods and everything,

being love, non being love, Deva protected,

in the next life to be born Brahma world.

Finally we have to attain purification of loving kindness.

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa2.com/
 

Love can suffer as a wind, 
We cannot see the air pollution of love. 
We can feel at all. 
But we cannot pass any attachment of love. 
We ignore our destination. 
Though we loss happy and healthy. 
finally we have to suffer love sick. 

အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...